I jesu i nisu.
Zasto jesu:
1. Imali su apsolutno dominantan, najpovoljniji moguci vatreni polozaj
2. Mogli su dovuci iz Srbije materijalno tehnicka sredstva, npr. rakete, teske haubice 203 mm, fosfornu municiju ... koja bi vjerovatno uspjela zapaliti ako ne sravniti gotovo svaki objekat u gradu.
Zasto nisu:
1. Jer je Sarajevo veliki grad sa velimim brojem objekata od cvrstih materijala koje se ne ruse bas tako lako. Trebale bi im godine. Za Vukovar koji je dvadeset puta manji, i vecinom sastavljen od kuca od mekog materijala trebalo im je vise od pola godine.
2. Jer bi razaranje i masovne zrtve uzrokovale apsolutnu mobilizaciju i fanatizam sto bi dovelo njihove pjesadijske polozaje u pitanje. U Sarajevu je nominalno bilo 40.000 ljudi pod oruzjem ali od tog broja je mozda 10% stvarno "pucalo".
Prijetnja potpunim istrebljenjem bi dovela nasu stranu u ocajnicku situaciju gdje bi ljudi isli da ginu po svaku cijenu samo da se zaustavi unistenje. Svaki put kad se Sarajevo naslo u kriticnoj situaciji Srbi su izgubili neki dio teritorije. Zato su i u ratu pametno postupili i nametnuli nam strategiju pacifizacije Sarajeva.
(O Srpskoj ratnoj strategiji pacifizacije Sarajeva i vezanja trupa opsirnije u nekom od buducih postova)
3. Jer bi rizikovali gubitke na drugim ratistima.
4. Jer bi to cijeli svijet vidio; to bi ubrzalo americku intervenciju sto bi onda ugrozilo njihova ratna postignuca.
Konacno - sravniti ne znaci i poraziti.
Moj je odred bio na Dobrinji ljeta '92 i sa drugim borcima ucestvovao u odsudnim operacijama odbrane.
Intenzitet napada je bio bjesomucan, Dobrinja je bila potpuno odsjecenja a kako je bila "sravnjivana" najbolje se moze vidjeti golim okom sa aerodroma. I pored svega toga pjesadijski napadi su uspjesno odbijeni o cemu cu uskoro pricati.
Zakljucak: Artiljerijska nadmoc ne garantuje pobjedu. Artiljerijska nadmoc je efikasna samo ako se uklopi uz ostale vojne elemente. Sravniti ne znaci pobijediti.
Reklame
0 comments:
Post a Comment